Գոշավանքը՝ միջնադարյան վանական համալիրը, որը գտնվում է Հայաստանի Տավուշի մարզի Գոշ գյուղում, հանդիսանում է հայկական ճարտարապետական և հոգևոր ժառանգության վկայություն։ Հիմնադրվել է 12-րդ դարում ականավոր հայ գիտնական Մխիթար Գոշի կողմից, վանքը սկզբում կոչվել է Նոր Ղետիկ, հետագայում՝ ի պատիվ հիմնադրի, վերածվել Գոշավանքի։ Համալիրն իր մեջ ներառում է մի քանի կառույցներ, որոնց առանցքը գլխավոր եկեղեցին՝ Սուրբ Աստվածածինն է։ Այս եկեղեցին ցուցադրում է հայկական միջնադարյան եկեղեցիների առանձնահատուկ խաչագմբեթ ճարտարապետական ոճը՝ զարդարված բարդ փորագրություններով և խաչքարերով, որոնք արտացոլում են ժամանակի գեղարվեստական հարստությունը։
Գոշավանքը միջնադարում ծառայել է որպես ուսումնառության և մշակութային զարգացման նշանակալից կենտրոն՝ իր մատենագրությամբ նպաստելով ձեռագրերի պատրաստմանը և պահպանմանը։ Հարակից Գոշ լիճը և վանքը շրջապատող փարթամ լանդշաֆտները ստեղծում են հանգիստ մթնոլորտ՝ ընդլայնելով այցելուների քանակը և հնարավորություն տալով հայացք նետել տարածաշրջանի պատմական և բնական գեղեցկությանը: Այսօր Գոշավանքը շարունակում է գրավել ինչպես ուխտավորներին, այնպես էլ մշակութային ժառանգության երկրպագուներին, ովքեր ձգտում են բացահայտել նրա ճարտարապետական շքեղությունը և խորանալ այն մտավոր ժառանգության մեջ, որը ներկայացնում է: